Domek z kart - Katy Hays
„Ann Stilwell przybywa do Nowego Jorku w nadziei, że spędzi wakacje, pracując w Metropolitan Museum of Art. Tymczasem zostaje oddelegowana do oddziału The Cloisters, muzealnego zespołu klasztorów i ogrodów, słynącego ze swoich zbiorów sztuki średniowiecznej i renesansowej.
Kiedy jednak znajduje zagadkową, uważaną za zaginioną, piętnastowieczną talię kart pochodzącą z Italii, nagle zostaje wplątana w niebezpieczną grę, w której kluczową rolę odgrywają władza, toksyczna przyjaźń i ambicja.
Kiedy jednak znajduje zagadkową, uważaną za zaginioną, piętnastowieczną talię kart pochodzącą z Italii, nagle zostaje wplątana w niebezpieczną grę, w której kluczową rolę odgrywają władza, toksyczna przyjaźń i ambicja.
A gdy ta gra wymyka się spod kontroli, Ann musi zdecydować, komu zaufać…”
„Domek z kart” to powieść, dla której ciężko jest znaleźć odpowiednią kategorię gatunku. Są elementy obyczajowe. Są elementy thrillera oraz nawet kryminalne.
Jest to niespieszna historia pokazująca ludzką psychikę, przy użyciu wierzeń oraz legend i kart tarota.
Zdecydowanie ciekawsza jest pierwsza część książki, mimo że jest powolna to jednak ma w sobie jakąś energię, gdzie przenosimy się do murów muzeum. W drugiej części pojawia się w końcu trup i kiedy myślisz, że akcja teraz nabierze tempa to trochę możesz się zdziwić. Nie ma to miejsca. Fabuła posuwa się swoim tempem ku końcowi, odkrywając kolejne karty ludzkiej psychiki.
Samą postać Ann trochę mnie zdziwiła, bo wydawać się mogło, że to taka mała szara myszka- nic bardziej mylnego, a postać Rachel od samego początku może wzbudzać kontrowersje zwłaszcza kiedy dołożymy do tego Leo oraz Patrica.
Niemniej książka jest dobra. A oceniając ją jako debiut, można pokusić się o słowo „wyszukana”. Bardzo dobrze przygotowany resherch. Dowiedziałam się wiele o samym budynku, okolicy, kwiatach oraz samych taliach tarota.
Fajną opcją jest to, że na samym końcu książki mamy całą rozpiskę i może to również pomóc w interpretacji podczas czytania.
Skusiłam się na książkę po okładce, no cóż okładkowa sroka się odezwała, ale ona prezentuje się cudownie, a do tego ma zdobione brzegi. Jest pięknie wydana. Opis zachęcał więc i zrobię polecam sięgnąć po „Domek z kart” bo mimo iż jest to niespieszna powieść, to na pewno przeniesiecie się w świat pełen tajemnic ludzkiej psychiki.
Współpraca - Wydawnictwo Luna
„Domek z kart” to powieść, dla której ciężko jest znaleźć odpowiednią kategorię gatunku. Są elementy obyczajowe. Są elementy thrillera oraz nawet kryminalne.
Jest to niespieszna historia pokazująca ludzką psychikę, przy użyciu wierzeń oraz legend i kart tarota.
Zdecydowanie ciekawsza jest pierwsza część książki, mimo że jest powolna to jednak ma w sobie jakąś energię, gdzie przenosimy się do murów muzeum. W drugiej części pojawia się w końcu trup i kiedy myślisz, że akcja teraz nabierze tempa to trochę możesz się zdziwić. Nie ma to miejsca. Fabuła posuwa się swoim tempem ku końcowi, odkrywając kolejne karty ludzkiej psychiki.
Samą postać Ann trochę mnie zdziwiła, bo wydawać się mogło, że to taka mała szara myszka- nic bardziej mylnego, a postać Rachel od samego początku może wzbudzać kontrowersje zwłaszcza kiedy dołożymy do tego Leo oraz Patrica.
Niemniej książka jest dobra. A oceniając ją jako debiut, można pokusić się o słowo „wyszukana”. Bardzo dobrze przygotowany resherch. Dowiedziałam się wiele o samym budynku, okolicy, kwiatach oraz samych taliach tarota.
Fajną opcją jest to, że na samym końcu książki mamy całą rozpiskę i może to również pomóc w interpretacji podczas czytania.
Skusiłam się na książkę po okładce, no cóż okładkowa sroka się odezwała, ale ona prezentuje się cudownie, a do tego ma zdobione brzegi. Jest pięknie wydana. Opis zachęcał więc i zrobię polecam sięgnąć po „Domek z kart” bo mimo iż jest to niespieszna powieść, to na pewno przeniesiecie się w świat pełen tajemnic ludzkiej psychiki.
Współpraca - Wydawnictwo Luna
Komentarze
Prześlij komentarz